Celem pracy, jest zbadanie kondycji ludzkiej pamięci w odniesieniu do archiwum zdjęć rodzinnych. W archeologiczny sposób próbuje dotrzeć do warstw i niewidocznych, na pierwszy rzut oka, relacji, by nadbudować ubytki i luki emocjonalnej rany. Staram się nakreślić proces oswojania ze zjawiskiem niedostatku czy kruchości pamięci, który powstaje na skutek naturalnego, malejącego z czasem, nasycenia emocjonalnego wspomnień. W projekcie „utrwalam” nietrwałe, zapamiętuję gesty czułości, które są dla mnie pamiątkami. Staram się pokazać osobisty dramat przemijania, tak bardzo powszechny w dzisiejszym świecie.
